तीजुको पात



हामी सानोमा हुँदाको कुरा हो।  गाई चराउन तीलछरे भन्ने चौरमा डियाँ ( गाईबस्तु ) लिएर जान्थ्यौ।  गाई भैसी  फुकायो , चौर तिर लग्यो।

गाईभैसी चर्न थाल्छन् , हाम्रो काम त अनि खेल्ने नै हो। कहिले चोर पुलिस , कहिले लुकामारी , कहिले भाडाकुँडा।  
एकदिनको कुराहो , त्यही लहरमा ठुले दाईसँग सल्लाह भयो दोकान थाप्ने रे।  हाम्रो स्कूल निर अलि  अलि बजार जस्तो थियो।  त्यहाँ केही चिया पसल थिए।  अनि ती दोकान हरु देखेर हामीले पनि दोकान थापेर केटाकेटीको खेल खेल्ने विचार गर्यौ।  
अनि कसैले कपडा दोकान , कसैले चिया पसल , कसैले किराना पसल।  निश्चय नि हाम्रा सामान त्यही चौरमा फेला परेका ढुंगा , माटो  आदि नै थिए।  
पसल  त थापियो , अब पैसा के लाइ मान्ने , ठुले दाईले आइडिया निकाले।  तीजु ( खल्लु ) को ठूलो रुख थियो।  
त्यसको पात पैसा बनाउने ! ठुले दाई पात टिप्न गए।   एक डोको पात टिपेर आए।  अनि दोकाने , ग्राहक बनेका हामीलाई सय सय पात बाँडे।  अनि हामी दिन भरि व्यापार गरियो।  घरि ढुंगारूपी  विस्कुट किनियो।  
घरि माटोरूपी  गुडिया पातरूपी नोटले किनियो।  दिनभरि व्यापार घम्साघम्सी  भयो।  दिलिपेले राम्रो व्यापार गरेछ।  
हजार रुपैयाँ पारेछ।  
घाम पनि  ठूली भीरमाथि पुगिछन्।  माथि घरबाट आमाहरूको ठूलो बोलावट  गहरा गहरा गुन्जिएर सुनियो।
“ ए ठुले , छिटो घर आइजा त , साँझ पर्न थाल्यो “ - ठुलेकी आमाको नाके स्वर तील छरेको चौर सम्म सुनियो।  
“ल भाईहरू हो आजको खेल सिद्दियो “ - ठुलेले गोधूली परेको हाम्रो बजार बन्द गर्ने सूचना दियो।  
“ ए.… , यो पैसा के गर्ने नि “ - दिलिपेले दिनभरिको  आर्जन एक मुठी तीजुको पात देखायो।  
“यही चौतारोमा फाल , कुहेर मल होला नि “ - जान्ने बुझ्ने ठुलेले हाँस्दै भन्यो।  
“ हुर्रर.…” - दिलिपेले दिनभरिको  आर्जन अलि अलि संकोच मानी मानी फाल्यो।  
　　　　　　　　　　*** *** ***
“ सर  पानीको पच्चीस रुपैयाँ “ - अचानक बसभित्र पानी बेच्न आएको  केटोको तीखो आवाजले ऊ आफ्नो सीटमा नै बिउझियो।  
“ उफ  कस्तो सपना देखेछु  गाँठे “ -  दोहाबाट चढेर प्लेनमा रामरेरी ननिदाएको दण्डपाणि  आफ्नो सपना नै
सम्झेर असरल्ल पर्यो।  
“ओहो  नेपालमा के अचाक्ली भएछ।   ५० रुपैयाँ मा हिडेको चरिकोट सम्मको बाटो को बस भाडा ५०० भएछ।  
चार कक्षाको कितापमा त हाम्रो देश पानी को धनी भन्थे नि , यहाँ  त  पानी पनि किनेर खानु पर्ने , दोहामा त पानी नै छैन
र पो  त  ।   यहाँ  त बाटाको छेउमै त्यत्रो मान्छे बगाउने नै नदी बगेको छ नि।  “ - ऊ मनमनै सोच्यो।  
“पानीको पच्चीस रुपैयाँ रे “ - उसले  पानी बेच्ने केटालाई सोध्यो।  
“ हो सर पच्चीस , मिलाएर देको छु , लिनुस् न  “ - त्यो सानो केटो बेच्नलाई कसीकसाउ थियो।  
ढुंगे धाराको पानी  बोतलमा बोकेको त्यो ब्यापारी केटो किन हो किन उसलाई  बालसखाको  दिलिपे जस्तो लाग्यो।  
सय रुपैयाको नोट निकाल्यो र दियो।  
“ यो  सय रुपैयाको नोट तीजुको पात जस्तो छ नि , हरियो हरियो “ - उसले  पानी बेच्ने केटालाई  हास्दै सोध्यो।  
पानी बेच्ने केटो असरल्ल पर्यो।

दश वर्ष दोहा बसेको दण्डपाणि  रकमी बनेको हाम्रो समाज देखेर छक पर्यो , बसको झ्यालबाट टाढा देखिने तीजुका रुख र हल्लेका हरिया पात  हेर्दै।

                       ***                     ***          ***

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

सिंह खरायो कथा

Image
एकादेशमा एउटा जंगल थियो रे।   जंगलमा एउटा सिंह राजा थियो रे।  समय बित्दै गयो र सिंह पनि बूढो हुदैँ गयो र शिकार गर्न सकेन।  अनि उसले जंगलका सबै जनवारलाई बोलायो र भन्यो  ।   " सुन सबै जना ,  बूढो भएँ , अब मा शिकार गर्न सक्दिन , तिमीहरू एक एक गरेर मेरो मा आउनुपरेको अवस्था , अनि म तिमीलाई खान्छु।  "  अरू जनावरले सिंहको कुरा सुनेर माने र अर्को दिनदेखि एक एक जना गरी सिंहको घरमा जाँदा भए।                     ***              **** **** अरु जनवार झैँ एकदिन खरायोको पालो आयो।  एकदिन एउटा खरायोको पालो आयो।  यसै मर्नु त्यसै मर्नु , खरायो विस्तारै सिंहको घरतिर लाग्यो।  अनि ऊ सिहको अगाडि टुपुलुक्क उपस्थित भयो।   " तँलाई डाम्ना खरायो , यति ढिलो हुन्छस् , मलाई भोक लागिसक्यो भन्ने थाहा छैन ? म त  तँलाई  अहिल्यै ह्याम्म खाईदिन्छु " - सिंह रिसाउँदै भन्यो।  " महाराज , म हजुरको आउँदै थिए, बाटोमा अ...
Read more

राजु र चन्द्रमा मामा

Image
घाँसको मैदानमा, राजु, एक जिज्ञासु खरायो, हरेक रात चन्द्रमाको उज्यालोलाई  माया गर्थे  ।  एक साँझ,उसको साथी  बुद्धिमान उल्लू नेत्रलालले खबर ल्याए , "भारतले चन्द्रमामा स्पेसशिप प्रक्षेपण गर्यो!" राजुले आँखा फराकिलो पारे । "के हामी तिनीहरू जस्तै चन्द्रमा भ्रमण गर्न सक्छौं?" नेत्रलालले जवाफ दिए, "जरुर , ठूलो सपना किन नदेखेको नि ?" राजुले साथीहरू जम्मा गरे - सुमी , वृन्दा  र डोटी। तिनीहरूले पातहरू र सिन्काहरू सहित एक विचित्र चन्द्र रकेट बनाए। ताराहरूले भरिएको रातमा, तिनीहरू माथि उठे, ताराको धुलो पछ्याउँदै। चन्द्रमाको क्रेटरहरूले तिनीहरूलाई छक्क पारे। चन्द्रमाले उनीहरूलाई न्यानो स्वागत गरे। "हामीले सपनालाई वास्तविक बनायौं," राजुले मुस्कुराए। तिनीहरूको घाँसमा फर्केर, तिनीहरूले आफ्नो कथा सबैलाई सुनाए । राजुलाई थाहा थियो: सपना देख्ने, साहसी र साथीहरूले चमत्कार बनाउँछन्। अब, राजुको चन्द्रमाको यात्राले सबैलाई ताराहरूसम्म पुग्न प्रेरित गर्नेछ ।
Read more

Privacy Policy

  Privacy Policy : QR Reader This Privacy Policy outlines how we handles information within our mobile application in the the App. Our App is designed for general audiences, including children, and we do not collect any personal information from users. Information Collection We do not collect any personal information or data from users of our App. We do not use cookies, tracking technologies, or any other methods to collect or store user information. Use of Information Since we do not collect any user information, there is no data to use or share with third parties. Children's Privacy Our App is appropriate for use by children of all ages. We do not knowingly collect any personal information from children under the age of 13. If you believe that we may have inadvertently collected personal information from a child under 13, please contact us immediately so we can take appropriate action. Data Security Even though we do not collect any user data, we are committed to ensuring the sec...
Read more